پیر بوردیو، پس از امیل دورکیم یک از مؤثرترین و معروفترین صاحبنظران علوم اجتماعی فرانسه به شمار میرود. او بهعنوان یک صاحبنظر و پژوهشگر برجسته در فرایند شناخت جامعه فرانسه و ایجاد تحول در جامعهشناسی فرانسه در ابعاد نظری و تجربی جایگاه و نقش تعیینکنندهای داشته است. بوردیو هیچگاه نظریه را برای خود نظریه نمیساخت و تقریباً همه آثارش را میتوان بهعنوان پاسخی به بستر عملی و واقعی دید. او مانند کنت معتقد بود قوانین اجتماعی میتوانند همانند قوانین طبیعی مورداستفاده قرار گیرند. وجودگرایی برای او نوعی انسانگرایی بیمزه بود. مذهب برای او مهم قلمداد میگردد.