قانونمندی جامعه در قرآن از بحثهای جدید است. قرآن بهعنوان کتاب الهی، به همه ابعاد زندگی بشر؛ ازجمله به زندگی اجتماعی پرداخته است. قانونمندی جامعه جزء زندگی اجتماعی است. بیان قرآن از قانونمندی جامعه به سه روش مستقیم تحت عنوان «سنت الله»، قانون در جامعه خاص مرتبط با اقوام، الگو گیری یا عبرتآموزی از آن و قانون به معنای کلی درباره جامعه مؤمنین وجود دارد که با شرایط صدق، قابل تطبیق در جامعه است. روش تحقیق کیفی اسنادی تحلیلی و تغییر موضوعی با توجه به ترکیبی از جامعه ایستایی و پویایی است. جامعه ایستایی بهصورت مقطعی جامعه خاص را مدنظر دارد، در جامعه پویایی سیر تحولات جامعه بهطورکلی موردنظر است. نتیجهگیری این شده است که قانونمندی جامعه در قرآن بیانشده است. کشف این قانونمندی از تاریخ و مطالعه سرنوشت اقوام گذشته امکانپذیر است؛ و نیز بیان قرآن از قانونهای اجتماعی مرتبط با مؤمنین، نشاندهنده این است که جامعه در صورت میتواند به سیرتکاملی ادامه دهد که از قانونمندی برخوردار باشد و با توجه به جامعههای گذشته از قانونشکنیهای که منجر به نابودی و ناهنجاری جامعه میشود، پرهیز نماید. در قرآن برای جامعه قانونمند، وعده الهی به پیروزی دادهشده و رستگاری و آینده تکاملبخش از جامعه خواهد بود که قانونمندی الهی در آن جریان داشته باشد.